Το Ferrovanadium (FEV) είναι ένα βασικό κράμα στη σύγχρονη μεταλλουργία, που αποτελείται από σίδηρο και βαναδικό, με το περιεχόμενο βαναδίου να κυμαίνεται από 35% έως 85%. Αυτό το κρυσταλλικό στερεό γκρι-ασήμι συνήθως επεξεργάζεται σε μια λεπτή σκόνη, που ονομάζεται "σκόνη Ferrovanadium " και χρησιμοποιείται κυρίως ως πρόσθετο για την ενίσχυση των ιδιοτήτων του χάλυβα και άλλων σιδηροαλλιών. Η ικανότητά του να αυξάνει τη δύναμη, τη σκληρότητα και την αντίσταση στη διάβρωση την καθιστά ένα απαραίτητο υλικό σε βιομηχανίες που κυμαίνονται από την κατασκευή έως τη χημική επεξεργασία. Αυτό το άρθρο διερευνά την παραγωγή, τις εφαρμογές και την οικονομική σημασία του Ferrovanadium και παρέχει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση του ρόλου της στις βιομηχανικές εφαρμογές.

Τα ανθεκτικά υλικά με κηλίδες είναι βασικά υλικά που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία παραγωγής χάλυβα για την προστασία της επένδυσης με κουνάβια και αντέχουν στη διάβρωση του τετηγμένου χάλυβα και της σκωρίας υψηλής θερμοκρασίας. Ως κύριο δοχείο για τη συγκράτηση και τη μεταφορά του λιωμένου χάλυβα (από τον μετατροπέα / ηλεκτρικό φούρνο έως τη συνεχή χύτευση), τα ανθεκτικά υλικά της λαχανικής πρέπει να παραμείνουν σταθεροί υπό ακραίες θερμοδυναμικές και χημικές συνθήκες, ενώ προσαρμόζονται σε συχνές επιπτώσεις του λιωμένου χάλυβα, αλλαγές θερμοκρασίας και βίαιες αντιδράσεις στη διεπαφή σκωρίας. Τα παρακάτω είναι τα βασικά συστατικά, οι απαιτήσεις απόδοσης και οι τεχνικές προκλήσεις των ανθεκτικών υλικών Ladle。

Το πεντοξείδιο του νιφάδου βαναδίου (V₂o₅ Flake) είναι μια μορφή πεντοξειδίου του βαναδίου, η οποία είναι χρυσαφένια ή πορτοκαλί κίτρινη νιφάδα με καλές χημικές σταθερότητας και οξειδοαναγωγικές ιδιότητες. Σε σύγκριση με τη σκόνη, η δομή της νιφάδας έχει υψηλότερη κρυσταλλικότητα και καλύτερη καθαρότητα, η οποία είναι βολική για την αποθήκευση και τη μεταφορά και τη χρήση και χρησιμοποιείται συχνά σε πεδία εφαρμογών υψηλής ποιότητας.

Το πυρίμαχο ακροφύσιο είναι ένα ανθεκτικό προϊόν υλικού που χρησιμοποιείται για το τετηγμένο μέταλλο υψηλής θερμοκρασίας (όπως ο τετηγμένος χάλυβας, ο τετηγμένος σίδηρος) ή ο μη μεταλλικός έλεγχος ροής τήγματος, που συνήθως εγκαθίστανται στο σύστημα εξόδου ή ολισθαίνουσας ακροφυσίου μεταλλουργικού εξοπλισμού (όπως η κουτάλα, ο μετατροπέας, ο Tundish).