Το σιδηροπυρίτιο είναι ένα κρίσιμο κράμα που χρησιμοποιείται στην παραγωγή χάλυβα και άλλων μετάλλων. Αποτελείται από σίδηρο και πυρίτιο, με ποικίλες ποσότητες άλλων στοιχείων όπως το μαγγάνιο και ο άνθρακας. Η διαδικασία παραγωγής του σιδηροπυριτίου περιλαμβάνει την αναγωγή του χαλαζία (διοξείδιο του πυριτίου) με οπτάνθρακα (άνθρακας) παρουσία σιδήρου. Αυτή η διαδικασία απαιτεί υψηλές θερμοκρασίες και είναι ενεργοβόρα, καθιστώντας τις τιμές των πρώτων υλών σημαντικό παράγοντα για τον καθορισμό του συνολικού κόστους παραγωγής του σιδηροπυριτίου.

Το σιδηροπυρίτιο χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία χάλυβα, στη βιομηχανία χυτηρίου και σε άλλη βιομηχανική παραγωγή. Καταναλώνουν περισσότερο από το 90% σιδηροπυρίτιο. Μεταξύ των διαφόρων ποιοτήτων σιδηροπυριτίου, το 75% σιδηροπυρίτιο είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο. Στη χαλυβουργία, καταναλώνονται περίπου 3-5 κιλά 75% σιδηροπυρίτιο για κάθε τόνο χάλυβα που παράγεται.

Το νιτρίδιο του σιδηροπυριτίου και το νιτρίδιο του πυριτίου ακούγονται σαν δύο πολύ παρόμοια προϊόντα, αλλά στην πραγματικότητα, είναι θεμελιωδώς διαφορετικά. Αυτό το άρθρο θα εξηγήσει τη διαφορά μεταξύ των δύο από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Το τιτάνιο δεν είναι μαγνητικό. Αυτό συμβαίνει επειδή το τιτάνιο έχει μια κρυσταλλική δομή χωρίς ασύζευκτα ηλεκτρόνια, τα οποία είναι απαραίτητα για να εμφανίσει ένα υλικό μαγνητισμό. Αυτό σημαίνει ότι το τιτάνιο δεν αλληλεπιδρά με μαγνητικά πεδία και θεωρείται διαμαγνητικό υλικό.

Titanium and Ferrotitanium

Το ίδιο το τιτάνιο είναι ένα μεταβατικό μεταλλικό στοιχείο με μεταλλική λάμψη, συνήθως ασημί-γκρι χρώματος. Αλλά το ίδιο το τιτάνιο δεν μπορεί να είναι αποφασιστικό

Το πυρίμαχο τούβλο είναι ένα κεραμικό υλικό που χρησιμοποιείται συχνά σε περιβάλλοντα υψηλής θερμοκρασίας λόγω της έλλειψης εύφλεκτης ικανότητας και επειδή είναι ένας αξιοπρεπής μονωτήρας που μειώνει τις απώλειες ενέργειας. Το πυρίμαχο τούβλο συνήθως αποτελείται από οξείδιο αλουμινίου και διοξείδιο του πυριτίου. Ονομάζεται επίσης "πυρότουβλο".