Ferrosilicium is een cruciale legering die wordt gebruikt bij de productie van staal en andere metalen. Het is samengesteld uit ijzer en silicium, met wisselende hoeveelheden andere elementen zoals mangaan en koolstof. Het productieproces van ferrosilicium omvat de reductie van kwarts (siliciumdioxide) met cokes (koolstof) in aanwezigheid van ijzer. Dit proces vereist hoge temperaturen en is energie-intensief, waardoor de grondstofprijzen een belangrijke factor zijn bij het bepalen van de totale productiekosten van ferrosilicium.

Ferrosilicium wordt veel gebruikt in de staalindustrie, gieterij-industrie en andere industriële productie. Ze verbruiken meer dan 90% ferrosilicium. Van de verschillende soorten ferrosilicium wordt 75% ferrosilicium het meest gebruikt. In de staalindustrie wordt voor elke ton geproduceerd staal ongeveer 3 tot 5 kg ferrosilicium (75%) verbruikt.

Ferrosiliciumnitride en siliciumnitride klinken als twee zeer vergelijkbare producten, maar in feite zijn ze fundamenteel verschillend. In dit artikel wordt het verschil tussen de twee vanuit verschillende invalshoeken uitgelegd.

Titanium is niet magnetisch. Dit komt omdat titanium een ​​kristalstructuur heeft zonder ongepaarde elektronen, die nodig zijn om een ​​materiaal magnetisme te laten vertonen. Dit betekent dat titanium geen interactie heeft met magnetische velden en wordt beschouwd als een diamagnetisch materiaal.

Titanium en Ferrotitanium

Titanium zelf is een overgangsmetaalelement met een metaalachtige glans, meestal zilvergrijs van kleur. Maar titanium zelf kan niet definitief zijn

Vuurvaste baksteen is een keramisch materiaal dat vaak wordt gebruikt in omgevingen met hoge temperaturen vanwege het gebrek aan brandbaarheid en omdat het een goede isolator is die energieverliezen vermindert. Vuurvaste baksteen bestaat meestal uit aluminiumoxide en siliciumdioxide. Het wordt ook wel 'vuursteen' genoemd.