فروسیلیس آلیاژ مهمی است که در تولید فولاد و سایر فلزات استفاده می شود. از آهن و سیلیکون و مقادیر متفاوتی از عناصر دیگر مانند منگنز و کربن تشکیل شده است. فرآیند تولید فروسیلیس شامل احیای کوارتز (دی اکسید سیلیکون) با کک (کربن) در حضور آهن است. این فرآیند به دماهای بالا نیاز دارد و انرژی بر است و قیمت مواد خام را به عامل مهمی در تعیین هزینه کلی ساخت فروسیلیکون تبدیل می کند.

فروسیلیس به طور گسترده در صنعت فولاد، صنعت ریخته گری و سایر تولیدات صنعتی استفاده می شود. آنها بیش از 90 درصد فروسیلیس را مصرف می کنند. در بین گریدهای مختلف فروسیلیس، فروسیلیس 75 درصد بیشترین کاربرد را دارد. در صنعت فولاد به ازای هر تن فولاد تولیدی حدود 3 تا 5 کیلوگرم فروسیلیس 75 درصد مصرف می شود.

نیترید فروسیلیس و نیترید سیلیکون مانند دو محصول بسیار مشابه به نظر می رسند، اما در واقع، اساساً متفاوت هستند. این مقاله تفاوت بین این دو را از زوایای مختلف توضیح می دهد.

تیتانیوم مغناطیسی نیست. این به این دلیل است که تیتانیوم دارای ساختار کریستالی بدون الکترون های جفت نشده است، که برای نشان دادن مغناطیس یک ماده ضروری است. این بدان معنی است که تیتانیوم با میدان های مغناطیسی برهمکنش نمی کند و یک ماده دیامغناطیس محسوب می شود.

تیتانیوم و فروتیتانیوم

تیتانیوم خود یک عنصر فلزی واسطه با درخشندگی فلزی است که معمولاً به رنگ خاکستری نقره‌ای است. اما خود تیتانیوم نمی تواند دفاعی باشد

آجر نسوز یک ماده سرامیکی است که اغلب در محیط های با دمای بالا به دلیل عدم احتراق و به دلیل اینکه عایق مناسبی است که تلفات انرژی را کاهش می دهد استفاده می شود. آجر نسوز معمولا از اکسید آلومینیوم و دی اکسید سیلیکون تشکیل شده است. به آن "آجر آتشین" نیز می گویند.